Supergoof

Supergoof (Engels: Super Goof) is het alter ego van Goofy. Wanneer hij zogenaamde superpinda's eet, verandert hij in een superheld met krachten die vergelijkbaar zijn met die van Superman. Goofy was het eerste Disneykarakter dat een superheld werd. Na Superdonald is Supergoof de Disneyheld die in de meeste verhalen een rol speelt. In tegenstelling tot Superdonald, wiens verhalen ook een schare volwassen fans hebben, zijn Supergoof verhalen meer exclusief gericht op kinderen.

Supergoof werd bedacht door George Sherman (hoofd van Disney Publications Dept.) en Peter Woods. Del Connell, die scenario's schreef voor Western Publishing, verfijnde het idee. De superpinda's zijn door hem bedacht. 

Supergoof verscheen voor het eerst in The Phantom Blot #2 (February, 1965), in een verhaal door Del Connell, getekend door Paul Murry. In dit verhaal beeldde Goofy zich in dat hij een superheld was. In Donald Duck #102 (July, 1965), maakte hij zijn eerste optreden als echte superheld in het verhaal "All's Well that Ends Awful", ook van de hand van Connell en Murry. In dat verhaal komt hij aan zijn superkrachten door een mantel die Willie Wortel voor hem heeft uitgevonden. In "The Thief of Zanzipar" uit Super Goof #1 (October, 1965) krijgt hij zijn krachten van pinda's die beinvloed zijn door straling uit meteorieten. Tegenstanders van Supergoof zijn naast de Zwarte Schim onder meer Borigs Boef, de Zware Jongens, Arend Akelig en Madam Mikmak.

De enige die Supergoofs geheime identiteit kent is zijn neefje Kareltje, die soms ook superpinda's inneemt om zijn oom te helpen als Superkareltje. De superpinda's die Goofy inneemt raken na verloop van tijd uitgewerkt. In verhalen gebeurt dat regelmatig op de minst gunstige momenten, om spanning te creeeren.

Supergoof in Nederlandse uitgaven

Supergoof debuteerde in Nederland in Donald Duck weekblad 28-1967, met het verhaal "The Thief of Zanzipar". In nummer 43 van datzelfde jaar verscheen "Man van zijn woord". Daarna bleef het echter lange tijd stil rond Supergoof. Pas in 1982 keerde hij weer terug, op de pagina's van Mickey Maandblad. Daar was hij vervolgens regelmatig te zien, tot het einde van het blad in 1989. De 29 keer dat Supergoof in Mickey Maandblad te zien was vormen het grootste deel van zijn verschijningen in Nederland. Verder was hij te zien in Donald Duck Winterboek 1987, 1988 en 1991, en in Een vrolijke kerst met Donald Duck 1991.

In 1994 was Supergoof vervolgens in een pocket te zien (pocket 22), en nog steeds is hij sporadisch te zien in deze reeks. In tegenstelling tot de Supergoofverhalen in Mickey Maandblad, voornamelijk van Deense makelij, zijn de pocketverhalen van Italiaanse origine. Tenslotte was Supergoof te zien in een Duck Out en een Duck Out Sport Special (beide 2012) en in de eenmalige uitgave Donald Duck presenteert Mickey lost't op (2013). In deze laatste uitgave werd "De Zwarte Schim contra Supergoof" herdrukt, het allereerste Supergoofverhaal, waarin hij nog geen superkrachten heeft.